Απαραίτητο για την ίδια τη ζωή, το νερό συμβάλλει σημαντικά στην οικονομική ανάπτυξη, στην κοινωνική ευημερία και στην ποιότητα της καθημερινότητας των ανθρώπων. Τα υδάτινα οικοσυστήματα προσφέρουν πλήθος υπηρεσιών και αγαθών, όπως νερό για άρδευση, αλιεύματα, βοσκήσιμη ύλη, τόπους για αναψυχή. Έχουν υδροηλεκτρική, πολιτισμική και εκπαιδευτική αξία
Η διαθέσιμη ποσότητα νερού στη χώρα συνεχώς ελαττώνεται. Σημαντικές περιοχές είναι ή τείνουν να γίνουν ελλειμματικές σε νερό, την ίδια στιγμή που εντείνονται οι κίνδυνοι από πλημμύρες Η ποιοτική κατάσταση των υδάτων παρουσιάζει προβλήματα σε συγκεκριμένες περιοχές, ιδίως δε στις παράκτιες ζώνες.
Τα επιφανειακά ύδατα υφίστανται πίεση από τη συνεχώς αυξανόμενη ζήτηση μεγάλων ποσοτήτων νερού καλής ποιότητας και από τη σημειακή και μη σημειακή ρύπανση από δραστηριότητες που αναπτύσσονται κοντά στα υδάτινα οικοσυστήματα. Οι οικιστικές, βιομηχανικές και γεωργικές απαιτήσεις σε νερό συνεχώς αυξάνονται και παράλληλα με αυτές κλιμακώνονται η ποιοτική και ποσοτική υποβάθμιση των υδάτινων οικοσυστημάτων.
Η ανάγκη ολοκληρωμένης αντιμετώπισης της διαχείρισης των υδάτινων πόρων οδήγησε στην έκδοση της Οδηγίας - Πλαίσιο 2000/60/ΕΚ για τα Ύδατα το 2000. Πρώτος σκοπός της Οδηγίας είναι η προστασία και η αποτροπή της περαιτέρω επιδείνωσης της κατάστασης των υδατικών πόρων μέσω μιας ολοκληρωμένης θεώρησης που περιλαμβάνει τη λεκάνη απορροής τους. Η εξάρτηση των υδατικών πόρων μιας λεκάνης απορροής από τα οικοσυστήματα που βρίσκονται εντός αυτής είναι πολύ στενή. Για παράδειγμα, τα δασικά οικοσυστήματα είναι παραγωγοί αλλά και καταναλωτές νερού και επιδρούν ευμενώς στην ποιότητα του νερού.
Ομοίως, πολλά υγροτοπικά οικοσυστήματα καταναλώνουν νερό αλλά και δρουν ως φίλτρα καθαρισμού του από ρύπους. Ο τρόπος ενάσκησης της γεωργίας και της κτηνοτροφίας επηρεάζουν την ποσότητα και ποιότητα των υδάτων καθώς και κάθε δραστηριότητα εντός της λεκάνης απορροής.
Η διατήρηση της ποσότητας και της ποιότητας νερού εξαρτάται κατά μέγα μέρος από την καλή κατάσταση των φυσικών οικοσυστημάτων (χερσαίων και υγροτοπικών) της λεκάνης απορροής. Από την άλλη πλευρά, η αποφυγή ρύπανσης των υδάτων και η συνετή χρήση αυτών, ιδίως στη γεωργία, συμβάλλει στη διατήρηση των οικοσυστημάτων και της βιοποικιλότητας γενικότερα. Δεν είναι λοιπόν παράδοξο ότι ουσιαστικά η Οδηγία 2000/60/EC αποτελεί κατά κάποιο τρόπο το ευρύτερο πλαίσιο διαχείρισης στο οποίο πρέπει να είναι συμβατές και άλλες Οδηγίες που αφορούν το φυσικό περιβάλλον όπως η Οδηγία 79/409/EEC για τα άγρια πουλιά και η Οδηγία 92/43/EEC για τους οικοτόπους.
Σπουδαία καινοτομία της Οδηγίας υπήρξε η επιταγή για συμμετοχική διαδικασία στην πολιτική της διαχείρισης των υδάτων. Η ίδια η Οδηγία αποτελεί προϊόν μιας μακράς διαδικασίας διαπραγματεύσεων και συζητήσεων μεταξύ ειδικών επιστημόνων, πολιτικών ηγετών και ενδιαφερόμενων κοινωνικών ομάδων. Σύμφωνα με το άρθρο 14 αυτής, οι κυβερνήσεις των κρατών μελών θα πρέπει όχι μόνον να ενθαρρύνουν την ενεργό συμμετοχή όλων των ενδιαφερόμενων ομάδων κατά την ανάπτυξη και τον σχεδιασμό των διαχειριστικών τους σχεδίων αλλά θα πρέπει και να ενημερώνουν και να συμβουλεύουν το κοινό και τους χρήστες.
Επίκαιρες πληροφορίες ως προς την πρόοδο εφαρμογής της Οδηγίας 2000/60/ΕΚ στην Ελλάδα