Επιστημονικό όνομα: Betula pendula
Περιγραφή
Η σημύδα, με ύψος που φθάνει από 25 έως 30 μέτρα, είναι ένα πανέμορφο δένδρο, με λείο λευκό κορμό που απολεπίζεται σε λεπτά σαν χαρτί κομμάτια και λεπτά κλαδιά που κρέμονται. Τα φύλλα της ωοειδή, δελτοειδή, οξυκόρυφα, με πλατιά σφηνοειδή βάση, με μεγάλο σχετικά μίσχο, κινούνται και πάλλονται με τον παραμικρό άνεμο. Το φθινόπωρο σχηματίζει αρσενικούς καστανωπούς, επιμήκεις, απόδισκους ίουλους 3 - 6 εκατοστών, ενώ αργότερα εμφανίζει θηλυκούς πράσινους ίουλους, που στην αρχή είναι όρθιοι και στη συνέχεια κρεμάμενοι.
Είναι είδος πρόσκοπο, ψυχρόβιο, που εμφανίζεται σε εδάφη με ποικίλη υγρασία. Ωστόσο, παρουσιάζει το βέλτιστο της ανάπτυξής της σε βαθιά πηλοαμμώδη εδάφη με αρκετή υγρασία.
Το ξύλο της σημύδας είναι περιζήτητο ως καύσιμο για τα τζάκια, διότι δημιουργεί μια γαλαζωπή φλόγα, δεν τινάζει και αφήνει ελάχιστη στάχτη. Για τον λόγο αυτό, χρησιμοποιείται στη σάουνα, παραδοσιακή συνήθεια των Φιλανδών και των κατοίκων άλλων Σκανδιναβικών χωρών. Λόγω της ιδιαίτερης εμφάνισής της, χρησιμοποιείται, επίσης, για καλλωπιστικούς σκοπούς.
Εξάπλωση
Η σημύδα είναι κατεξοχήν ψυχρόβιο είδος των προαλπικών περιοχών, της Σκανδιναβίας και των πεδιάδων της Ρωσίας, όπου δημιουργεί εκτεταμένα αμιγή δάση, τα δάση της μπεριόσκα. Η σημύδα είναι το εθνικό δένδρο της Φινλανδίας. Στην Ελλάδα, απαντά μόνο στη Ροδόπη, στο ορεινό τόξο Τζένας - Πίνοβου - Βόρα και στο όρος Παγγαίο, όπου και δημιουργεί τα νοτιότερα όρια της εξάπλωσής της. Στη Ροδόπη εμφανίζεται σε έκταση περίπου 50.000 στρεμμάτων. Κυρίως σχηματίζει μικτά δάση με την οξιά, τη δασική πεύκη, την πενταβέλονη πεύκη και την ερυθρελάτη (π.χ. στο Παρθένο Δάσος του Φρακτού). Με τη μορφή αμιγούς δάσους εμφανίζεται μόνο στη Ροδόπη. Έτσι, το δάσος που συνθέτει στο βορειοδυτικό τμήμα της Ελατιάς είναι μοναδικό στην Ελλάδα.
